اثبات تاریخی وجود امام زمان از راه بررسی منصب وکالت در عصر غیبت صغرا
نویسنده: حسین قاضی خانی؛ بحث در اثبات وجود امام دوازدهم شیعیان امامی، در گذر تاریخ همواره مطرح بوده است. امروزه افرادی مانند احمد الکاتب وجود وی را رد و بحث نواب اربعه را ساختگی برمی شمارند. مقاله حاضر درپی جواب گویی به این گونه بحث هاست. در نوشته پیش رو، کوشیده شده است با بررسی منصب وکالت در عصر غیبت صغرا از راه شناخت وکلا و چگونگی فعالیت های آنان به اثبات وجود امام زمان از راه تاریخی و نه از راه های کلامی و حدیثی پرداخته شود.
بازخوانی عوامل پیدایش و انحطاط انشعابات انحرافی شیعه در غیبت صغرا
نویسندگان: خدامراد سلیمیان و طیبه نقی پور؛ پیشوایی معصومان:، به دو دوره تقسیم شده است: دورة حضور و دورة غیبت. هر یک از این دوره‌ها، دارای ویژگی‌هایی متمایز از دیگری است. یکی از ویژگی‌های دورة حضور، فراهم‌بودن همة زمینه‌های راهنمایی مردم به سوی حق و دوری از انحرافات و بی‌راهه‌ها بوده که در دورة پس از آن، با غیبت امام عج، زمینة پدیدآمدن و گسترش جریان‌های انحرافی توسعه یافت. البته دیری نپایید که بیشتر این جریان‌های باطل و مدعیان دروغین، به سبب هدایت‌های ظاهری و باطنی امام غایب، روشنگری‌های نایبان خاص و تلاش علمای زمان، چون کف روی آب، نابود شده، به تاریخ پیوستند.
دست برسر نهادن برای تعظیم امام زمان(عج) سنتی شرعی یا رسمی اجتماعی
نویسنده: حسین حسینیان مقدم؛ چکیده امروزه در بسیاری از مناطق شیعه نشین، بپاخاستن و دست بر سر نهادن در برابر شنیدن نام امام قائم(عج) در شمار آداب و رسوم عصر غیبت شمرده می شود و گاه از آن به عنوان سنتی شرعی و رایج در سیره شیعیان یاد می گردد. سیره ای که گفته می شود پیوستگی خود را تا عصر معصومان(ع) حفظ کرده است و ریشه در فرمان و سبک زندگی امامان معصوم(ع) دارد.
نقش و جایگاه توقیعات در عصر غیبت صغری
نویسنده: محمد رضا جباری؛ از مهم ترین وظایف و مسؤولیت های «نائبان چهارگانه » در عصر «غیبت صغری » ، دریافت و تحویل نامه های شیعیان، به امام عصر علیه السلام و متقابلا پاسخ آنها به شیعیان بود . البته در عصرهای پیش از «غیبت صغری » نیز یکی از مهم ترین راه ها برای ارتباط شیعیان با امامان معصوم علیهم السلام، نامه ها و مکتوبات بود .
شاخصه شناسی مواجهه ائمه علیهم السلام با مدعیان دروغین مهدویت
نویسنده: امیرمحسن عرفان ؛ این پژوهه می کوشد با هدف نهادینه سازی رویکرد کیفی بـه موضـوع مـدعیان دروغـین مهدویت ، شاخصه های مواجهه ائمه : با مدعیان دروغین مهدویت را بیان کند و این فرضیه را محک بزند که سبک مواجهه ائمه : با مدعیان دروغین دارای ویژگـی هـایی اسـت کـه می تواند به مثابة الگو در روزگار کنونی به کار تقابل با مدعیان بیاید. این مقاله بـا رویکـردی توصیفی _ تحلیلی سامان یافته ، و برحسب دستاورد یـا نتیجـه تحقیـق از نـوع توسـعه ای _ کاربردی و به لحاظ نوع دادههای مورد استفاده، یک تحقیق کیفی است .
واکاوی تاریخی مفاهیم معنا شناختی دوره غیبت صغرا
نویسنده: مجید احمدی کچایی؛ با گذشت سده‌های متمادی از جریان‌های تاریخی دوره غیبت صغرا، در برخی لغات آن دوره تحول صورت گرفته؛ به طوری که به نظر می‌رسد برخی واژگان مرتبط، معنای گذشته را از دست داده و به گونه‌ای دیگر فهمیده می‌شوند و البته بسیاری دیگر از این واژگان، با گذر ایام اصالت مفهومی‌شان را حفظ کرده‌اند.
سیر تطور کاربرد شناسه‌های حضرت مهدی(عج) در منابع حدیثی اهل سنت
نویسندگان: محمد کاظم رحمان ستایش، موسی جوانشیر؛ نام، لقب و کنیه حضرت مهدی(عج)، از «شناسه»های مهدوی است که از همان آغاز مورد توجه محدثان بوده است. این یادکرد، فراز و نشیب محسوسی را نشان می‌دهد. کیفیت این سیر تطور، سؤال پیش روی این تحقیق است. این مقاله که با روش توصیفی – تحلیلی سامان یافته است؛ ضمن تحلیل محتوایی این دسته از روایات در کتابهای حدیثی قرن سوم تا پنجم هجری؛ سیر تطور این عنوان را بیان کرده است تا به منظور فهم بهتر روایات مهدوی زمینه مناسب فراهم شود.
مهدی باوری در میان کیسانیه از آغاز تا وفات محمد بن حنفیه
نویسندگان: نعمت الله صفری فروشانی و رضا برادران؛ کیسانیان به عنوان اولین گروه شیعه که مصداقی عینی برای موعود احادیث نبوی برگزیدند؛ پیشگامان عنایت به مهدویت در میان فرقه های اسلامی هستند. لذا واکاوی باور به مهدی و مهدویت در میان آنان، با رویکرد فرایندی، در نگاهی کلان به ارتقای مباحث و مطالعات تطوری در تاریخ تشیع کمک می کند. هدفگذاری پژوهش پیش رو، ترسیم جایگـاه مهدی باوری در اندیشه کیسانیان از آغاز تا وفات محمد بن حنفیه ، با استفاده از بقایـای آثـار درونگروهی و همچنین کتابهای فرقه نگاری و تاریخی مـرتبط بـا موضـوع مـذکور اسـت .
