مهدويت و آخرالزمان
حجت الاسلام والمسلمین دکتر رفیعی: رابطه بین امام زمان و امام حسین همان رابطه بین ظهور و عاشوراست. رابطه بین یاران حسین و یاران امام زمان و انتظار، دو خط پشت سر هم و دنبال هم است. انتظار و ظهور در امتداد عاشورا و کربلا است. در این سخنرانی به ویژگی های مشترک یاران دو امام پرداخته می شود.
چرا اظهارات مربوط به ظهور از تب و تاب افتاده است؟
نویسنده: حجت الاسلام رسول جعفریان؛ در یک مقطع، در کشور ما، اخبار ظهور در ایران بشدت رشد کرد و بازتاب قابل توجهی در جامعه داشت. مدعیان فراوانی در این گوشه و گوشه یافت شدند و مطالب شگفتی گفتند. این امر بی سابقه نبود، اما در آن دوره شدت گرفت. حالا یک سالی است که این مباحث فروکش کرده است. با این حال باید گفت به مناسبت تحولات سوریه و عراق، همچنان زمینه وجود دارد.
گونه شناسی رویکردهای آموزه مهدویت درچارچوب ظرفیت تمدنی
نویسندگان: حجت الاسلام دکتر محسن الویری و محمدرضا برزویی؛ آموزه مهدویت، بخشی مهم از اندیشه اسلامی است که می تواند از طریق ترسیم آینده ای دست یافتنی در شکل دادن به جوهره و روح حاکم بر تمدن جدید اسلامی، نقش آفرین باشد و به مثابه یک «ستاره راهنما»، راهنمای جوامع اسلامی به سوی جامعه کمال یافته و برخوردار از تمدن آرمانی به شمار آید. این آموزه در پیروزی، تثبیت و بقای انقلاب اسلامی ایران نیز نقشی مؤثر داشته است.
فرجام نیکوی زمان
نویسنده: حجت الاسلام و المسلمین دکتر علی اکبر عالمیان(استاد همکار مجتمع آموزش عالی تاریخ، سیره و تمدن اسلامی)؛ حکومت جهانی امام مهدی (عج)، نه تنها مورد تأکید و تأیید اهل بیت (ع) بوده است، بلکه به عنوان امید و آرمان عالی آن بزرگواران در جهت احیای شریعت محمدی (ص) و آموزه‌های قرآنی محسوب شده است.
اثبات تاریخی وجود امام زمان از راه بررسی منصب وکالت در عصر غیبت صغرا
نویسنده: حسین قاضی خانی؛ بحث در اثبات وجود امام دوازدهم شیعیان امامی، در گذر تاریخ همواره مطرح بوده است. امروزه افرادی مانند احمد الکاتب وجود وی را رد و بحث نواب اربعه را ساختگی برمی شمارند. مقاله حاضر درپی جواب گویی به این گونه بحث هاست. در نوشته پیش رو، کوشیده شده است با بررسی منصب وکالت در عصر غیبت صغرا از راه شناخت وکلا و چگونگی فعالیت های آنان به اثبات وجود امام زمان از راه تاریخی و نه از راه های کلامی و حدیثی پرداخته شود.
بازخوانی عوامل پیدایش و انحطاط انشعابات انحرافی شیعه در غیبت صغرا
نویسندگان: خدامراد سلیمیان و طیبه نقی پور؛ پیشوایی معصومان:، به دو دوره تقسیم شده است: دورة حضور و دورة غیبت. هر یک از این دوره‌ها، دارای ویژگی‌هایی متمایز از دیگری است. یکی از ویژگی‌های دورة حضور، فراهم‌بودن همة زمینه‌های راهنمایی مردم به سوی حق و دوری از انحرافات و بی‌راهه‌ها بوده که در دورة پس از آن، با غیبت امام عج، زمینة پدیدآمدن و گسترش جریان‌های انحرافی توسعه یافت. البته دیری نپایید که بیشتر این جریان‌های باطل و مدعیان دروغین، به سبب هدایت‌های ظاهری و باطنی امام غایب، روشنگری‌های نایبان خاص و تلاش علمای زمان، چون کف روی آب، نابود شده، به تاریخ پیوستند.
دست برسر نهادن برای تعظیم امام زمان(عج) سنتی شرعی یا رسمی اجتماعی
نویسنده: حسین حسینیان مقدم؛ چکیده امروزه در بسیاری از مناطق شیعه نشین، بپاخاستن و دست بر سر نهادن در برابر شنیدن نام امام قائم(عج) در شمار آداب و رسوم عصر غیبت شمرده می شود و گاه از آن به عنوان سنتی شرعی و رایج در سیره شیعیان یاد می گردد. سیره ای که گفته می شود پیوستگی خود را تا عصر معصومان(ع) حفظ کرده است و ریشه در فرمان و سبک زندگی امامان معصوم(ع) دارد.
نقش و جایگاه توقیعات در عصر غیبت صغری
نویسنده: محمد رضا جباری؛ از مهم ترین وظایف و مسؤولیت های «نائبان چهارگانه » در عصر «غیبت صغری » ، دریافت و تحویل نامه های شیعیان، به امام عصر علیه السلام و متقابلا پاسخ آنها به شیعیان بود . البته در عصرهای پیش از «غیبت صغری » نیز یکی از مهم ترین راه ها برای ارتباط شیعیان با امامان معصوم علیهم السلام، نامه ها و مکتوبات بود .
شاخصه شناسی مواجهه ائمه علیهم السلام با مدعیان دروغین مهدویت
نویسنده: امیرمحسن عرفان ؛ این پژوهه می کوشد با هدف نهادینه سازی رویکرد کیفی بـه موضـوع مـدعیان دروغـین مهدویت ، شاخصه های مواجهه ائمه : با مدعیان دروغین مهدویت را بیان کند و این فرضیه را محک بزند که سبک مواجهه ائمه : با مدعیان دروغین دارای ویژگـی هـایی اسـت کـه می تواند به مثابة الگو در روزگار کنونی به کار تقابل با مدعیان بیاید. این مقاله بـا رویکـردی توصیفی _ تحلیلی سامان یافته ، و برحسب دستاورد یـا نتیجـه تحقیـق از نـوع توسـعه ای _ کاربردی و به لحاظ نوع دادههای مورد استفاده، یک تحقیق کیفی است .
واکاوی تاریخی مفاهیم معنا شناختی دوره غیبت صغرا
نویسنده: مجید احمدی کچایی؛ با گذشت سده‌های متمادی از جریان‌های تاریخی دوره غیبت صغرا، در برخی لغات آن دوره تحول صورت گرفته؛ به طوری که به نظر می‌رسد برخی واژگان مرتبط، معنای گذشته را از دست داده و به گونه‌ای دیگر فهمیده می‌شوند و البته بسیاری دیگر از این واژگان، با گذر ایام اصالت مفهومی‌شان را حفظ کرده‌اند.
