نوشته شده توسط خلیل حقیقی
حضور و نقش امامان شیعه تنها در حوادث سیاسی و اجتماعی موثر نبوده است بلکه‌ نقش فرهنگی و علمی آن شخصیت‌ها توانسته است در شکل‌گیری و بنیاد فرهنگ اسلامی‌ به‌طور عام و فرهنگ تشیع به‌طور خاص غیرقابل انکار باشد. امام صادق(ع) به عنوان‌ شخصیتی دانشمند به پایه‌گذاری مکتبی پرداخته است که علاوه بر ایجاد روشی نوین در آموزش،اصلاح افکار و بنیان‌گذاری فرهنگ اصیل شیعه به نوعی باعث تحول اساسی در اجتماع زمان خود و حتی قرون آینده‌ی فرهنگ و تمدن اسلامی شده است که بی‌شک‌ حیات و حضور فرهنگ تشیع در جهان امروزی و حتی در افق‌های آینده مدیون مجاهدت‌ و زحمات آن مرجع و امام دانشمند می‌باشد و تنهاترین افتخار ما حضور در فرهنگی است‌ که شایستگی اسم‌گذاری‌اش به نام فرهنگ و تمدن جعفری ویا تشیع امامیه به عنوان‌ میراث گران‌بهای ایشان است.
مطالعه بیشتر... اضافه کردن دیدگاه...

نوشته شده توسط مصطفي حسن بهشتي
در بين صفات، كمالات و فضايل انساني، صفت علم، فضيلت و كمالي است كه بر همة ديگر كمالات انساني برتري دارد و همين علم است كه اساس تفاوت انسان‌ها با يكديگر مي‌شود. درجات و مراتب انسان به لحاظ علم اوست. «يرفع الله الذين آمنوا منكم والذين اوتوا العلم درجات».1 علم است كه بنيان‌هاي اساسي يك فرهنگ را مستحكم مي‌كند. اگر فرهنگي، پشتوانة مستحكم علمي نداشته باشد خيلي زود از درون مي‌پوسد و پايه‌هاي او فرو مي‌ريزد؛ لذا براي نگهداري يك فرهنگ، پشتوانة علمي لازم و ضروري است. در اين نوشتار مختصر، سعي بر اين است كه شمه‌اي از خدمات بزرگ و ارزشمند علمي حضرت امام جعفر‌ صادق(عليه‌السلام) كه به صورت تربيت شاگردان زبده و متخصص ظهور كرد و همين‌طور استحكام فرهنگ اسلامي كه توسط امام جعفر صادق(عليه‌السلام) و شاگردان او به تحقق پيوست، بيان شود. چون امام جعفر صادق(عليه‌السلام) بود كه با تربيت شاگردان نيكو و زبده، نهضت بزرگ علمي را به وجود آورد و اسلام محمدي(صلي‌الله‌عليه‌و‌آله‌و‌سلم) را در سراسر علم گسترش داد. از خداوند متعال خواستاريم كه ما را هم به زيور علم آراسته و از شاگردان مكتب امام جعفر صادق(عليه‌السلام) قرار دهد.
مطالعه بیشتر... اضافه کردن دیدگاه...

نوشته شده توسط پرويز رستگار
چکيده «شيعه ي جعفري»، لقبي است که با خواندن زندگي نامه امام صادق(ع) و يا برنامه هايي که در پيوند با سالگرد زادن يا درگذشت آن بزرگوار ديده يا شنيده مي شود، بسامد فراوان دارد. اين نوشته ي کوتاه دامان درپي آن است تا با باز خواني تاريخ پرفراز و نشيب فراگيري و پراکندگي حديث ميان مسلمانان دو سده ي نخست تاريخ اسلام، نشان دهد لقب يادشده گرچه همواره در نوشته هاي نويسندگان دهه هاي نزديک به امروز ما، با چاشني خوش بيني و مثبت انگاري بازتاب يافته است در بستري از ريشخند و دست اندازي شيعيان و آلوده به رنگ سرزنش و نکوهش به کار مي رفته است و سرنوشتي چون ديگر واژه هايي داشته است که نخست ناخوشايند بوده اند و اندک اندک نمودي نو و شناسنامه اي دلپذير يافتند.
مطالعه بیشتر... اضافه کردن دیدگاه...

نوشته شده توسط عمادالدين مروج
زنادقه واژه زنادقه جمع زنديق است. اين كلمه ريشه فارسى دارد و در اصل (زند دين) زن دين بود. مزدكيان(1) خود را زند دين مى ناميدند. طريحى در مجمع البحرين مى نويسد: زنادقه گروهى از مجوسيان بودند. سپس اين كلمه برهر ملحدى در دين استعمال گرديد.(2) در بين مردم چنين شهرت يافته كه زنديق كسى است كه به هيچ دينى پاى بند نيست و قأل به دهر است. و درحديث آمده است: زنادقه همان دهريه هستند كه مى گويند: نه خدايى وجود دارد و نه بهشت و جهنمى. دهر است كه ما را مى ميراند.(3) از گفت و گوى امام موسى بن جعفر(ع) با هارون الرشيد بر مىآيد كه زنديق به كسى گفته مى شود كه خدا و رسولش را رد كند و به جنگ با آن ها بپردازد.(4) اولين كسى كه ملحد گشته و زنديق شد ابليس بود.(5) ملحدين و دهريان مناظرات و گفت وگوهايى با پيامبر اسلام(ص) داشتند كه علامه طبرسى دركتاب الاحتجاج(6) به بخشى از آن ها اشاره كرده است: امام صادق(ع) مناظراتى طولانى و گفت وگوهاى بسيارى با ابن ابى العوجإ, ابوشاكر ديصانى, زنديق مصرى و برخى ديگر از سران زنادقه داشت و به عقايد انحرافى آن ها پاسخ مى داد. پيش از آن كه به برخى از گفت وگوهاى آن حضرت با زنادقه اشاره كنيم, نگاهى به افكار دو نفر از سران زنادقه مى افكنيم:
مطالعه بیشتر... اضافه کردن دیدگاه...

زندگانی حضرت امام جعفر صادق علیه‌السلام
مشخصات کتاب
زندگانی امام صادق جعفر بن محمد
مؤلف: سید جعفر شهیدی
ناشر: دفتر نشر فرهنگ اسلامی
مقدمه
مطالعه بیشتر... اضافه کردن دیدگاه...